Saadet Partisi Genel BaşkanıTemel Karamollaoğlu, “Son vakitlerde bana gelen bilgileri söyleyeyim. Kılıçdaroğlu, Erdoğan’ın en az 3 puan üzerinde görünüyor. %15 civarındaki kararsız seçmen dağıtılmadan önce.” açıklamasını yaptı. Karamollaoğlu, aday konusunun 5 Ocak’taki altılı masa toplantısında gündeme gelebileceğini söyledi.
Karamollaoğlu, hükûmetin anayasa değişikliğine makul olduğunu belirtti. Karamollaoğlu, HaberTürk müellifi Nihal Bengisu Karaca’nın sorularını yanıtladı.
-Altılı masadaki gelgitler masanın sıhhati hakkında tasa duyulmasına yol açıyor, son gelişmeleri nasıl değerlendiriyorsunuz?
Son toplantımızla 5 Ocak’ta yapacağımız toplantının ortası oldukça uzadı. Maalesef bunun sebebi de benim. Ameliyat oldum, kendimi çabuk toparlarım zannettim fakat olmadı ve orta uzadı. Orta bu kadar uzamamış olsa bugünkü söylentilerin prestij görmeyeceğini düşünüyorum.
-Kemal Bey ve Meral Hanım ortasında tansiyon olduğu konuşuldu, hatta şu tenkit yapıldı: Altılı masada önderler birbirine çok fazla nazik olduğu için temel sıkıntılar konuşulmuyor ancak sonra problemler sökün ediyor ve kamuoyunun önünde tartışılıyor.
Ben ortada tansiyon ya da soğukluk görmüyorum. Ona bakarsanız daha altılı masa dört iken de bir tansiyon oluşmuştu. Orada da neden bendim (Gülerek). Ben bu soruna soğuk kalmıştım bir periyot. Referandum öncesi. Ben o devirde bu üslupta bir ortaya gelmek nasıl olur emin olamamıştım. Şimdi yeni partiler kurulmamamıştı. Ben bu işe taraftar değilken Cumhurbaşkanının sistem değişikliğinde ısrarlı olması üzerine ve bu sistemin ülkeyi dikta rejimine götüreceğinin netleşmesi üzerine birlikte hareket etmeye tamam dedim.
-Sizi ikna eden neydi?
Çünkü bu model yürütmenin başını lâyüsel hale getiriyor rejimi de krallıktam öte bir noktaya taşıyordu. Buna istek göstermemiz mümkün değildi. Onun üzerine biz partiler ortasında bir ittifak yapmaya karar verdik . Hatta onlar kendi ortalarında bir deklerasyon hazırlamışlardı benden imza isteniyordu, ben de attım. Zira bu türlü bir sisteme geçilmemesi gerekiyordu. Bütün yetkinin tek bir bireyde toplandığı, meclisin devre dışı bırakıldığı bir sisteme geçilmemesi lazımdı. Fakat maalesef oldu. Gerisinden seçim geldi. Bu türlü olunca bizim berbaerliğimiz de devam etti.
-2018 cumhurbaşkanlığı ve genel seçimleri.
Tayyip Bey aday oldu. Sonra bir baktık herkes aday oldu. O vakit ben de aday oluyorum dedim. Lakin benim teklifim Abdullah Gül Bey’in -AK Parti tabanından da oy alabileceğini düşünerek- aday olması yönündeydi. Abdullah Bey ile biz her hususta birebir düşünüyor değildik. Lakin sadece bu sistem yerleşmesin düşüncesiyle. Abdullah Bey de sağolsun olurum fakat ittifak olursa dedi. O da kendince haklıydı. Seçilme ihtimalinin yüksek olması gerekiyordu. Maalesef olmadı. Madem herkes aday oldu, o vakit ben de aday olayım dedim, o seçimde ben de aday oldum.
-Bu örneği neden hatırlattınız?
Geçmişte de bu çeşit ihtilaflar oldu. Her mevzuda birbirimizi güle oynaya destekleyeceğiz diye ya da destekledik diye bir durum yok, onu hatırlatmak istedim. Bu sistem kabul edilmesin diye uğraşı olanlar vardı. Gayret hala birebir. O gün o sistem sistem kabul edildi. İşleyişini de görmüşüz. Bu iş bu türlü gitmez. Meclisin hiçbir kararı yok. İsterse vekil sayısı 1600 olsun. AK Parti’den kopuşlar meydana gelince zaten bu görüşmeler altı parti ortasında olmaya başladı. Hem Davutoğlu ile hem Babacan ile olan münasebetimiz biraz daha somutlaştı. Tamam biz muhalefette bu türlü bir şey yapalım dedik. Fakat o vakit ittifakla ilgili avantaj da vardı.
“Altılı masaya gerek yoktu’ diyen kelamda muhalifler aslında bugünkü gidişattan hiç rahatsızlık duymayanlar”
– Muhalefette de var bu türlü bir tenkit.
Şu anda bunu lisana getirenler şayet kendilerine muhalif diyorlarsa inanın bana ya gerçekten hiçbir siyasi görüşleri yok ya da aslında bugünkü gidişattan hiç rahatsızlık duymayanlar. İstediği kadar kendisini muhalif talihin ne müellif? Sonuç alabileceğin öteki bir tablo var mı? Yok. Efendim benim tuttuğum parti daha büyük. Eh o vakit buyrun seçime tek başınıza girin. Gördük bunu daha evvel. Muharrem İnce neydi? İşte büyük bir partinin adayıydı fakat hiçbir aktiflik gösteremedi. Ekmeleddin İhsanoğlu üzerindeki ittifak kadar bile bir aktiflik gösteremedi. O yüzden bu altılı masanın başkanları bu görüşmeleri devam ettirelim ve birlikte hareket edelim dedik. Bunun geçmişten farkı var. Geçmişte yalnızca sistem değişikliğine evet mi hayır mı problemi vardı. Artık bir süreç var. Bir cumhurbaşkanı seçilecek ve o cumhurbaşkanı bizim bu istemediğimiz sisteme nazaran seçilecek ve istemediğimiz sistem içinde lâyüsel dokunulmaz olacak. Ancak biz de diyoruz ki, kendisini lâyüsel görecek biri değil, en kısa vakitte sistemi değiştirecek, bunu içtenlikle isteyen hedefleyen birini aday gösterelim. 400’ün üzerinde vekil kazanırsa muhalefet ya da mecliste bu çoğunluk elde edilirse bu süreç kısalır, referanduma muhtaçlık kalmaz.
– Lakin süreç uzarsa bu muhalefet ülkeyi bu sistemle yönetecek
Evet bu devrin nasıl geçirileceği bu sisteme nazaran -mecburen- ülkenin nasıl yönetileceği de haliyle altlılı masanın misyonu olacak ve bugün yapılan çalışmalar da bununla ilgili. Geçiş süreci adımları. Bu periyotta uygulanacak siyasetler.
-Yani bu olağan bir aday belirleme süreci değil, bu olağan bir seçim değil, olağan bir kampanya değil, zira aslında hiçbir şey olağan değil ve kimse o biçimde bir beklentiye girmemeli mi diyorsunuz?
Aynen o denli. Bu çalışmaları da bizi de, gösterilecek adayı da bir geçiş sürecinin modülleri üzere görmesi lazım milletin.
– Anladım. Ancak o vakit şunu söylemem gerekir, korkarım en muhalif bile ‘bu sistemi içselleştirdiği için’ bir ortak aday ve ivedilikle bir kampanya görmek istiyor.
İşte bu beklenti, cumhurbaşkanın güdümüne girmektir. Bu ortada yasal bir sistem varmış üzere davranmaktır. Bu, sistemin oturduğunu kabul etmektir ve bu türlü bir kabullenişle muhalif olunmaz. Bu gerçek değil. O yüzden biz altılı masadaki önderler olarak diyoruz ki, en kıymetli mevzumuz bu sistemi değiştirmektir. Zira bu diktatörlüğe götüren bir sistemdir. Bu sistemde cumhurbaşkanı meclisi hiç dikkate almıyor. En değerli mevzu bütçenin nereye harcandığıdır mesela. Plan bütçe kurulu bütçeyi kabul etmediği vakit ne oluyor? Karşılık: Hiçbir şey. Geçen yılın bütçesi %10 arttırılarak kabul ediliyor. Bugün ülke bu türlü bir durumda. O yüzden altını çize çize söylüyorum: Biz bu sistemi değiştirmek üzere yola çıktık. Buradaki partilerin herbiri birbirinden farklı. Neden bir ortadayız? Husus çok kıymetli olduğu için. Bu problem o kadar kıymetliydi ki ancak biz farklıyız diyemezdik. İcraatlarda ittifak edebildiğimiz mevzuları belirleyelim ve bunun üzerine siyaset oluştturalım dedik. Ne için? Geçiş süreci için.
– Altılı masada muhafazakar partilerin olması birtakım muhalifler için rahatsızlık kaynağı üzere görünüyor. Buradaki rahatsızlık bu partilerin oy oranı mı, yoksa alttan alta İslamofibik kaygılarmı rol oynuyor?
Önemli olan azlık çokluk değil, kıymetli olan nasıl bir irade ortaya konulduğu. Bakın, Kemal Kılıçdaroğlu’nun siyasi tarihimizde değerli bir yeri var. Klasik CHP zihniyeti 1950’den beri Türkiye’de iktidar olmadı. En kabadayı oyu %25. Kılıçdaroğlu “Eğer biz toplumun tamamına açılmazsak iktidar olma ihtimalimiz yok” dedi ve bir selam verdi. Dedi ki “Gelin helalleşelim yaptığımız yanlışlardan dönelim. Biz karşımızdaki kesite daima zalimce saldırdık. Vatandaş da bize dayanak vermedi. Ben bu siyasetimizi değiştiyorum” dedi. Birinci sefer biz kendisini Kudüs mitingine davet ettiğimizde 2020’de, o denli yeterli bir konuşma yaptı ki arkadaşlarımız etkilendi ve çok alkış aldı. Kendisi de şunu fark etti: “Ben bugüne kadar daima uğraş ettiğimiz kısımla selamlaşmayı artırırsam yalnızca gönüllerini kazanmakla kalmam, oylarını da alabilirim”. Onun için adımlar atmaya başladı, parti meclisine başörtülü bir hanım bile aldı. Bir irade ortaya koyuyor. Bu son derece saygıdeğer.
– Kemal Bey’in başörtüsü sorunu hakkındaki çıkışını, yasa teklif etmesini nasıl değerlendirdiniz?
Son derece manalı buluyorum. Beklentinin de ötesinde bir adımdı o. Kimse CHP’den bu türlü bir yasa teklifinde bulunacağını iddia etmedi. “Bunlar söylerler ancak yetkiyi aldıkları vakit ne yapacakları muhakkak olmaz, tekrar başörtülüleri ezerler” kanaati vardı. Kılıçdaroğlu ise dedi ki: “Bakın yasa teklif ediyorum”. Yasal bir destek oluşturmaya kadar gitti yani. Ve bu teklifi büsbütün kendisi düşündü. Hiçbirimizin yönlendirmesi yok, haberimiz yok. Kendi çıktı ve taraftarlarının bile reaksiyonunu alma değerine bunu yaptı. Sağ kesim çabucak istismarcılıkla suçlamaya kalktı. Ben ne olursa olsun bu istikamette atılan bir teklifin müsbet karşılanması gerektiğine inanıyorum. Bundan ötürü da bu adımı destekliyorum.
“Anayasa değişikliği teklifi bize nazaran makul”
– İktidar bu yasa teklifini bir tehdit kabul etti ve bunu ‘gollük pas’ olarak nitelendirip el yükselterek anayasa değişikliği teklifi yapmayı seçti. Bu durum da Kemal Kılıçdaroğlu’nun aldığı tenkitleri arttırdı. Sizce bu anayasa değişikliği teklifi meclise gelince ne olacak ya da ne olmalı?
Biz halimizi ortaya koyduk. Makul olan bir anayasa değişikliği teklifinin içine onu istismar etmeyecek bir teklif gelirse müsbet yaklaşırız dedik. Kamuoyu yoklamasına da giderse dayanak veririz. Lakin mecliste halledilirse daha yeterli olur. Anayasa değişikliği teklifinde bir başörtüsü atfı bile yok. Giysi kuşamı insanların kendi tercihine bırakan bir teklif. Bu yüzden herkes takviye verebilir. Tahminen hatta “toplumun temel kabullerine ziyan vermeden…” üzere bir söz eklenebilir. “Bu işi uzatmaya kalkarsak nerede duracağı belirli olmaz” tasaları de bu şeklde giderilebilir. Ancak bu hali de olur. Teklifin mecliste kabul edilmesi Türkiye’de çok müsbet bir hava doğmasını sağlar. Bizim en büyük sorunumuz sıkıntılar üzerinde görüşmek değil, o sorunları arbede konusu haline getirmek. Bu noktada bir sorunu daha aşmış oluruz.
Cumhuriyet dediğimiz, demokrasi dediğimiz iş birtakım problemler hakkında sonsuza kadar hengame etme rejimi değil. Bu manada ben gelen teklifi makul buldum.
– İyi Parti de anayasa değişikliğine evet vereceğini söyledi. Bu durumda referanduma götürme için gereken sayıya ulaşılabilir. CHP’li vekiller hayır verirse ne olacak? Bu durum altılı masanın akıbetini nasıl tesirler sizce? 5 Ocak’ta bu bahis konuşulacak mı?
Varsayımlar üzerinden konuşacaksak ben derim ki CHP bu bahiste bu türlü güçlü bir adım attıktan sonra bu türlü bir hal koymaz. Zira hal koymayı gerektiren bir söz yok teklif metninde. Benim kanaatim o. Sayın Kılıçdaroğlu’nun bugüne kadar sergilemiş olduğu uzlaşma yeri oluşturma gayretine bakarak bunu söylüyorum
– Fakat bir de ‘aile’ hususu var
Evet lakin olağan bir şey söylüyor. Aile bayan ve erkekten meydana gelir. Zati o denli değil mi? Toplumun temeli olan ailenin bayan ve erkekten meydana geldiğine itiraz eden var mı?
– Eşcinsel evliliklerin önünü kapatamayız diyen insan hakları savunucuları itiraz ediyor
Bunlar bir avuç insan. Çıkardıkları yaygaraya bakarsanız insanlığın %90’ı böyleymiş üzere düşünürsünüz, lakin gerçekte bir avuç insan. Aileyi tahrip ederek medeniyet inşa edemezsiniz.
– Pekala, ben tekrar aday konusuna döneceğim. Aday konusu kesin olarak Cumhur İttifakı’nın seçim takvimine mi bağlandı artık?
– Biz bugüne kadar aday konusunu hiç konuşmadık. Evvel siyasetleri belirleyelim dedik. Bu hususta yanlışsız da yaptığımız düşünüyorum.
– Ama masada konuşulmayınca dışarıda konuşuluyor. Adayı masaya yatırmanız gerekmiyor mu artık? Meral Hanım’a bu açıkça soruluyor, o da kanaatlerini belirli ediyor mesela. Aday konusu netleşirse muhalefetteki bu baş dağınıklığı giderilebilir ve aday etrafında birleşme meydana gelebilir.
Birleşme olabileceği üzere ayrışma isteyenler adayı ayrışma konusu haline de getirebilir.
Ayrıca Meral Hanım konusu… Biliyorsunuz Meral Hanım makul zorluklar yaşıyor. Yakın olsalar da birbirinden farklı dinamikler var ve partide , onları birarada tutmak sıkıntı. Ayrıyeten ben bugüne kadar altılı masanın ilgilerinin olumlu tarafta yürüdüğünü düşünüyorum.
– Adayı ilan etmek ayrışma da aratabilir diyorsunuz lakin ayrışma olacağı kadar oldu, farkında mısınız bilmiyorum bu hususta muhalefet tabanında bir depresyon oluştu.
O depresyonu oluşturanlar Erdoğan ve Onun oyununa gelenler. Öteki kimse değil. Nedir yani, seçim bir ay sonra mı? Seçime ne vakit gireceğiz o bile aşikâr değil. Şu an Erdoğan bir oyun oynuyor muhalefet de bu oyuna geliyor. Şu ana kadar seçim sathına mailine girilmeden aday ilan edilmesi yanlışsız değildi. Yıpratılırdı. 20 yıllık iktidar birikimine karşı daha netleşmemiş bir tahhütle çıkamazdı aday.
– Yıpranmadan korkacak bireyden aday olur mu?
Korku problemi değil. Bugüne kadar bunu gündemimize almamamız doğruydu. Lakin Ocak ayından itibaren seçim sathı mailine girmiş oluyoruz. 5 Ocak’ta altılı masa tekrar toplanacak. Orada artık bu mevzu konuşulabilir.
Adayı konuşmak artık elzem hale geldi diyorsunuz yani siz de…
Ben daima aday kim diyerek mugalata yapan mangalda kül bırakmayanlara bakmıyorum. Lakin Erdoğan ortalığı karıştırmak istedi ve karıştırdı. Buna gücü vardı ve yaptı.
“Seçimlerde Meclis’i kaybedecekleri kesin”
Seçimi almaya da gücü yetebilir o vakit?
Ben seçimde dikiş tutturabileceği kanaatinde değilim. Aday olması halinde alacağı oy %42-43’ün üzerine çıkmıyor. Cumhur İttifakı ise daha düşük. Seçimlerde meclisi kaybedecekleri kesin. Burada şöyle kıymetli bir nokta ortaya çıkıyor. Biz mecliste 400’ün üzerine çıkabilirsek referanduma gerek kalmaz, anayasa değişikliği hızla gerçekleştirilir. İşte orada ahenk çok değerli .
-Bir de oyların birçoklarını alabilecek olması…
Tabii. Son vakitlerde bana gelen bilgileri söyleyeyim. Kılıçdaroğlu, Erdoğan’ın en az 3 puan üzerinde görünüyor. %15 civarındaki kararsız seçmen dağıtılmadan evvel.
-Kararsız seçmenin tercihini muhalefetten yana yapmasını sağlaması neye bağlı size nazaran?
Her şeye karşın bu kararsız seçmen düzgün bir aday gösterildiğinde ve düzgün bir kampanya yürütüldüğünde, reaksiyonel davranılmadığında müsbet karar verir diye düşünüyorum. Lakin bu seçmen hırçınlaştırılır tahrik edilirse kimi insanlarda haklarımızı kaybederiz korkusu uyandırılırsa o seçmeni kısmen etkiler. Tayyip Bey maddi bir ekip adımlar atarak bu seçmeni yanına çekmeye çalışıyor. Zira bunların birçok mağdur dar gelirli beşerler. Lakin artık bu devletin valisi devletin değil AK Partili liderin temsilcisi, artık yargıçlar hukuka uygun karar vermeye çalışmıyorlar, cumhurbaşkanını tatmin edecek kararlar vermeye çalışıyorlar. Bunları artık milletimiz de görüyor diye düşünüyorum. Kolay kriterlere nazaran düşünmemesi gerektiğini biliyor beşerler.